Blood Night

Podjechałyśmy pod dom.
- Idziesz?- zapytałam Anju
- Zapytaj się czy mogę.
Popatrzyłam się na nią krzywo.
Skakałam w stronę domu śpiewając:
- Sto lat! Sto lat!
Rodzice otworzyli drzwi.
- To moja Doku.- podbiegła do mnie mama i uścisnęła mnie
- Mamo.. tato.. nie wysyłajcie więcej po mnie Kaname ok?
- To nie my... to łowcy... twoja siostra zabiła dwa tysiące ludzi.
- A co do Anju...
- Hmm?
- Anju! Możesz iść.
Wyszła z samochodu.
- Nie chcemy jej widzieć na oczy.
- Czyli mnie też nie chcecie? Ok. Paa- pobiegłam do Anju.
- STÓJ!- krzyknął ojciec- WRACAJCIE!
Podeszłyśmy do rodziców.
- Idę do swojego pokoju.
Wparowałam do mojego pokoju robiąc chaos i robiąc bałagan który później pokojówki muszą sprzątać.
- Dawno mi tego brakowało!- puściłam na full muzykę gatunku heavy metal
- Emm... Doku.. Możesz to ściszyć?- Do pokoju weszła Rima z Shikim
- Kto tu jeszcze jest?- wytrzeszczyłam oczy
- Emm... Cała nocna klasa oprócz Sunako i Aidou..
- Kaname też tu jest?!- wydarłam się
- T-a-k.- powiedziała cicho Rima
Wyrwałam się zdenerowana. Wzięłam kij golfowy ojca i poszłam szukać Kaname.
Najpierw natrafiłam na Akatsukiego miziającego się z Ruką.
- Nie przeszkadzajcie sobie.- powiedziałam z uśmiechem
Potem natrafiłam Takume na czytającego mangę.
- Na kogo idziesz z kijem?- zapytał
- Na Kaname.- uśmiechłam się- Gramy w golfa i go szukam- skłamałam
Trafiłam na ostatni pokój gościnny.
- Mam cię..- zobaczyłam jak Kaname pije krew z kilku młodych dziewczyn- No to tak balujesz?- walłam go kijem prosto w głowę
- Depresja..- uśmiechnął się
- Idiota.- chciałam wyjść
- Czekaj.- złapał mnie za nogę
- Tato!!!!!!- wydarłam się
- Ciszej.- schowaliśmy się w szafie
Było słychać ze do pokoju weszedł tato i Anju a mama wciąż biegła
- Gdzie ona jest?
- Wiedziałem że to zboczeniec.
Chciałam wybuchnąć smiechem ale Kaname tak mocno mnie przytulił do siebie że nie mogłam nic powiedzieć.
- Może zabrał ją na romantyczną podróż.. oświadczy się jej i będą mieli czwórkę wspaniałych dzieci.
Zamurowało mnie. Oczy zamieniły się w dwie szkarłatne kule.
Anju wiedziała ze jesteśmy w szafie dlatego chichotała.
- Co cię tak śmieszy?! Że jakiś zbok zabrał twoją siostrę.
- Tato.. w szafie..
Kaname pocałował mnie... A ojciec otworzył szafę.
- Jak mogłeś?!- rzucił się na niego- nie powiedzieć że masz zamiar się jej oświadczyć w szafie.. mogłeś wybrać lepsze miejsce.
Wybuchłam śmiechem.
- Tato.. jak byłam w Korei ten zbok mnie złapał i mi się oświadczył.
- Kuranie Kaname nie wybaczę ci jeśli porzucisz moją córkę.- powiedział surowo- Witaj w rodzinie.- uśmiechnął się.
- Eee..
- Udawajmy chociaż przed nimi- szepnęłam mu
- Załatwimy dla was wspólny pokój.
- Mamo...- wzdychałam
Po chwili mama przybiegła z kluczem.
- Proszę.. to będzie idealny pokój.- wręczyła mi klucz
- Dzię-ku-je-my- powiedzieliśmy
Wyszliśmy z pomieszczenia i podróżowaliśmy po piętrze chyba z trzydzieści minut.
- Musimy udawać? Nie może to zostać prawdą?
- Byś musiał mi obiecać że zostaniesz moim wiernym sługą- zaśmiałam się
- Przysięgam ze zostanę twoim wiernym sługą.- uklękł
- Mianuję cię na mojego sługę.- zrobiłam pasowanie kijem golfowym.